Παλιουρίτης, Γρηγόριος

Ιερομόναχος και λόγιος από τα Ιωάννινα. Έζησε το δεύτερο μισό του 18ου αι. Τα πρώτα γράμματα διδάχτηκε από έναν καλόγηρο της μονής Παλιουρής της Ηπείρου και έπειτα φοίτησε στη Μπαλαναία σχολή και στη σχολή του Ψαλλίδα στα Ιωάννινα. Το 1805, ο Π. έγινε δάσκαλος της ελληνικής παροικίας, στο Λιβόρνο της Ιταλίας. Ο Ψαλλίδας, στέλνοντας μία συστατική επιστολή για τον Π. στους Έλληνες του Λιβόρνο και συγκεκριμένα στον Μ. Ζωσιμά, έγραφε ότι ο Π. «είναι Έλλην, καλός ποιητής, ρήτωρ, λογικός, μεταφυσικός, ηθικός, αριθμητικός ενί λόγω μαθηματικός, έμπειρος της λατινικής και ιταλικής διαλέκτου». Ο Π. έγραψε διάφορα βιβλία, όπως την Επιτομή ιστορίας και την Αρχαιολογία ελληνική, ήτοι φιλολογική ιστορία. Και τα 2 αυτά έργα τυπώθηκαν στη Βενετία (1815).